امکان سنجی نواحی مستعد کشت زعفران در دشت کاشمر با استفاده از GIS

زعفران به عنوان گران بهاترین محصول کشاورزی و دارویی جهان از جمله گیاهانی است که با توجه به مقاومت خود در برابر خشکی نقش قابل توجهی در وضعیت اقتصادی و اجتماعی مناطق خشک و نیمه خشک خراسان جنوبی و رضوی پیدا کرده است. هدف اصلی این مطالعه، تعیین نواحی مستعد کشت زعفران با توجه به برخی متغیرهای اصلی موثر در آن می باشد. داده های اقلیمی مورد نیاز، از اداره کل هواشناسی خراسان رضوی برای دوره 1390-1368 اخذ شد. جهت تهیه نقشه سطوح ارتفاعی، شیب، جهت شیب، و TIN (شبکه نامنظم مثلثاتی) از نقشه های توپوگراف DEM(مدل رقومی ارتفاع) سازمان نقشه برداری با مقیاس 50000: 1استفاده گردید. نقشه پوشش گیاهی و کاربری اراضی از نقشه های قابلیت اراضی در مقیاس50000: 1 مربوط به موسسه تحقیقات آب و خاک کشور استخراج گردید. از سامانه اطلاعات جغرافیایی به منظور رقومی سازی و تهیه نقشه ها استفاده شد. پس از تشکیل پایگاه اطلاعات فضایی منطقه، با استفاده از نرم افزار ArcGIS 9.3 اطلاعات توصیفی نقشه ها به آنها اضافه گردید. سپس براساس شرایط مورد نیاز در خصوص هر پارامتر و اهمیت هر یک از لایه ها، با استفاده از نرم افزار AHP (فرایند تحلیل سلسله مراتبی) وزن دهی صورت گرفت و پس از عملیات هم پوشانی وزنی در محیط GIS پهنه بندی انجام گردید. نتایج حاصله قسمت های مرکزی و جنوبی دشت را به عنوان مستعدترین مناطق نشان داد که در حال حاضر کاربری این اراضی به کشت دیم، آبی، مراتع نیمه متراکم و متراکم اختصاص دارد.
زعفران به عنوان گران بهاترین محصول کشاورزی و دارویی جهان از جمله گیاهانی است که با توجه به مقاومت خود در برابر خشکی نقش قابل توجهی در وضعیت اقتصادی و اجتماعی مناطق خشک و نیمه خشک خراسان جنوبی و رضوی پیدا کرده است. هدف اصلی این مطالعه، تعیین نواحی مستعد کشت زعفران با توجه به برخی متغیرهای اصلی موثر در آن می باشد. داده های اقلیمی مورد نیاز، از اداره کل هواشناسی خراسان رضوی برای دوره 1390-1368 اخذ شد. جهت تهیه نقشه سطوح ارتفاعی، شیب، جهت شیب، و [1]TIN (شبکه نامنظم مثلثاتی) از نقشه های توپوگراف (DEM[2])(مدل رقومی ارتفاع) سازمان نقشه برداری با مقیاس 50000: 1استفاده گردید. نقشه پوشش گیاهی و کاربری اراضی از نقشه های قابلیت اراضی در مقیاس50000: 1 مربوط به موسسه تحقیقات آب و خاک کشور استخراج گردید. از سامانه اطلاعات جغرافیایی به منظور رقومی سازی و تهیه نقشه ها استفاده شد. پس از تشکیل پایگاه اطلاعات فضایی منطقه، با استفاده از نرم افزار ArcGIS 9.3 اطلاعات توصیفی نقشه ها به آنها اضافه گردید. سپس براساس شرایط مورد نیاز در خصوص هر پارامتر و اهمیت هر یک از لایه ها، با استفاده از نرم افزار AHP[3](فرایند تحلیل سلسله مراتبی) وزن دهی صورت گرفت و پس از عملیات هم پوشانی وزنی در محیط GISپهنه بندی انجام گردید. نتایج حاصله قسمت های مرکزی و جنوبی دشترا به عنوان مستعدترین مناطق نشان داد که در حال حاضر کاربری این اراضی به کشت دیم، آبی، مراتع نیمه متراکم و متراکم اختصاص دارد.