اثرات به کاربردن کائولین روی تنش آبی در پسته رقم اوحدی

اثرات به کاربردن کائولین روی تنش آبی در پسته رقم اوحدی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در یکی از سایت های تحقیقاتی موسسه تحقیقات پسته رفسنجان (استان کرمان) در سال 2009 صورت گرفت. نتایج نشان داد که اثرات منفرد و متقابل همه تیمارها روی جذب عناصر در برگ معنی دار می باشد، اگرچه این اثرات در تمام این عناصر مورد آزمایش هماهنگ نمی باشد. در اکثر فاکتورها، شاهد با 30 روز دوره آبیاری و کائولین کمتر، اثر بیشتری در جذب در برگ ها داشته است. آبیاری کمتر و غلظت بالاتر محلول پاشی کائولین مقدار قندهای جامد محلول را افزایش داده است. افزایش غلظت پرولین بیشتر با تیمار اثر متقابل کائولین 5/2% و آبیاری کم اثر پذیرفته است و همچنین سطح برگ با تیمار منفرد کائولین روند کاهشی نشان می دهد، اما اثر متقابل کائولین و آبیاری کمتر باعث افزایش سطح برگ شده است. دوره های آبیاری کمتر باعث کاهش تولید کل میوه، درصد پوکی، و باعث افزایش وزن تازه (تقریبا تا 50%)، درصد خندانی فندقه ها، درصد زودخندانی فندقه ها، درصد ترک نامنظمی فندقه ها و شاخص اونس شده است. غلظت بالاتر کائولین وزن تازه، درصد فندقه های بسته را افزایش داده و تولید کل پسته، پوکی، زود خندانی فندقه ها را کاهش داده است. اثر متقابل این تیمارها سبب افزایش وزن تازه، درصد فندقه-های بسته، اونس فندقه شده و میزان کل میوه پسته تولید شده، فندقه های ترک خورده، پوکی و زود خندانی را کاهش داده است.