بررسی ارگانیسم های عامل عفونت ادراری و مقاومت آنتی بیوتیکی در نمونه کشت ادرار آزمایشگاه بیمارستان کیان شهر تهران بین سال های 91-90

عفونت دستگاه ادراری (UTIs) یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی می باشد که به عنوان دومین عامل عفونت شناخته می شود. میزان عفونت ادراری در کشورهای در حال توسعه حداقل 250 میلیون نفر در سال تخمین زده شده است. عامل این عفونت در اغلب موارد باکتری ها به خصوص باکتری های گرم منفی مانند اشرشیا کلی می باشد که در تمام گروه های سنی و در هر دو جنس دیده می شود، اما احتمال ابتلا به آن در میان خانم های جوان بیش تر است. اساس درمان مناسب در عفونت های ادراری انتخاب یک آنتی بیوتیک مناسب با کارایی و اثر بخشی بالا می باشد. امروزه مسئله مقاومت آنتی بیوتیکی در میان باکتری های پاتوژن به یک مشکل جدی تبدیل شده است و کماکان موضوع بروز و شیوع مقاومت های میکروبی به خصوص مقاومت باکتری های گرم منفی یکی از موانع اساسی بر سر راه درمان قطعی بیماری های عفونی محسوب می شود. با توجه به مصرف بالا و گاهی موارد غیر ضروری و یا نادرست آنتی بیوتیک در کشور به خصوص دررابطه با عفونت های ادراری این مطالعه جهت تعیین الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی در اشرشیاکلی جداسازی شده از نمونه های ادراری بیماران صورت پذیرفته است. در این بررسی نمونه ادرار به روش Midstream clean catch جمع آوری و سپس در دو محیط بلادآگار و EMB با استفاده از لوپ استاندارد کشت داده شد و به مدت 24 ساعت در 37 درجه انکوبه گردید. در فاصله زمانی 12 ماهه از مجموع 1147 نمونه ادرار بررسی شده، 208 مورد کشت ادرار مثبت گزارش شده است که در بررسی های آماری انجام شده مشاهده گردید که میانگین سنی در خانم هایی که نتیجه کشت آن ها مثبت گزارش شده است پایین تر از آقایان می باشد. هم چنین مشاهده شد که تعداد کشت مثبت در خانم ها بیش تر از آقایان می باشد و بیش ترین موارد مقاومت به اشرشیا کلی مربوط به آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول و نالیدیکسیک اسید و سفازولین می باشد. هم چنین بیش ترین حساسیت آنتی بیوتیک ها مربوط به ایمی پنم و نیتروفورانتویین و پیپراسیلین مشاهده شد.