بررسی پتانسیل گیاهان مورد (Myrtus communis) و کاج (Pinus brutia) در جذب کادمیوم

پژوهش حاضر به منظور مقایسه انباشت کادمیوم در ریشه و برگ 2 گیاه مورد (Myrtus communis) و کاج (Pinus brutia)، همچنین بررسی تاثیر غلظت های مختلف کادمیوم در میزان پرولین و قندهای محلول در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان دادند با افزایش غلظت کادمیوم تا 500 میلی گرم بر لیتر میزان پرولین در کاج به حدود 2 برابر افزایش یافت. افزایش کادمیوم تاثیر معنی داری در میزان پرولین در گیاه مورد نداشت. میزان قند های محلول در گیاه مورد در اثر افزایش کادمیوم تا 1000 میلی گرم بر لیتر به حدود 2 برابر افزایش یافت. بالاترین میزان تجمع یون کادمیوم در ریشه کاج در غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر حدود 480 پی پی ام به دست آمد که فقط 29 پی پی ام (6 درصد) آن به برگ ها منتقل شد. بالاترین میزان تجمع یون کادمیوم در ریشه مورد در غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر حدود 9/593 پی پی ام به دست آمد که 97/177 پی پی ام (30 درصد) آن به برگ ها منتقل شد. به منظور تعیین حداکثر جذب کادمیوم از طریق خاک در تیمارهای مختلف، طی آزمایش مجزا روی نمونه خاک به کاررفته در گلدان های کشت مورد و سرو، ضرایب معادله هم حرارت جذب لانگمویر به دست آمد. نتایج این آزمون نشان دادند حداکثر مقدار جذب کادمیوم 1000 میلی گرم در 1 کیلوگرم خاک است. بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد می توان گیاه مورد را با توجه به انتقال و انباشت مقدار زیاد کادمیوم در برگ ها، به منزله گیاه بیش انباشت کننده معرفی و در خاک های آلوده به کادمیوم به منزله گونه گیاه استخراجی استفاده کرد.