ارزیابی وضعیت فناوری های نوین: مطالعه موردی صنعت پتروشیمی ایران

ایجاد اشتغال، درآمدزایی و حفظ منابع طبیعی، همگی ارکان توسعه پایدار برای صنایعی است که فناوری های نوین را استفاده می کنند. با وجود اهمیت فناوری های نوین، کشورهای در حال توسعه با محدودیت های بسیاری مانند مشکلات سیاسی و اقتصادی مواجه اند که توسعه یا انتقال فناوری منجمله فناوری های نوین را مشکل تر می کند. در این مطالعه، ما بر توسعه فناوری های نوین در صنعت پتروشیمی ایران تمرکز می کنیم که شامل فناوری های نانو، بایو و غشاء می باشد. همچنین، راه حل هایی را به منظور بهبود وضعیت نامطلوب فعلی فناوری های نوین در این صنعت پیشنهاد می کنیم. بدین منظور، درخت فناوری های نوین صنعت پتروشیمی ایران براساس نظرات خبرگان صنعت، ارائه می شود. از طریق مرور ادبیات نظری در خصوص موضوع های ارزیابی فناوری و اولویت بندی فناوری، شاخص های اولیه ارزیابی فناوری براساس ویژگی های توانایی، جذابیت و ثبت اختراع مشخص می شود. گردآوری داده ها از طریق نظرسنجی از چهل نفر از خبرگان صنعت و تحلیل وضعیت فناوری های نوین صنعت بواسطه روایی صوری، آزمون های اعتبار و تحلیل عاملی انجام می شود.