«ارزیابی مشروعیت تسلیحات نوین از منظر حقوق بشردوستانه بین المللی»

پیشرفت سریع و شتابان علم و تکنولوژی در جهان به رغم مزیت های فراوانی که به همراه داشته و رفاه و آسایش برای نوع بشر به ارمغان آورده است، در عین حال در بسیاری از مواقع بشر را با مصایبی بس سهمگین روبرو کرده است. برای مثال پیشرفت در علم شیمی در قبل از جنگ جهانی اول، امکان ساخت و تولید واستفاده از گازهای سمی از جمله گاز فسژن در این جنگ را فراهم نمود که جان بسیاری از نظامیان و غیر نظامیان را نیز گرفت و یا نمونه دیگر پیشرفت بشر در علوم مربوط به فیزیک هسته ای بوده است که منجر به اختراع بمبی گردید که هنور هم جهان بمبی دهشتناک تر از آن، به چشم ندیده و به گوش نشنیده است.
در مقابل، حقوق بشردوستانه بین المللی به رغم پیشرفت های خوبش در دهه های اخیر، حرکتکند و آهسته تری به نسبت توسعه علوم مزبور داشته است. اما با همه این احوال باید این نکته را در نظر داشت که این رشته از علوم انسانی از اصول بنیادین و اساسی برخوردار است که قدرت همپا شدن آن را با شرایط و موقعیت های های نوین فراهم می کند. توضیح مطلب آنکه، هر چند حقوق بشردوستانه بین المللی در خصوص بسیاری از سلاح ها و ابزارهای جنگی مدرن فاقد قواعد، مقررات و معاهدات صریحاست ولی از اصول بنیادینی همچون اصل تفکیک، اصل درد و رنج غیر ضرور، اصل منع ایراد خسارات گسترده و طولانی مدت به محیط زیست و.. . بهره مند است که قابلیت اعمال بر این سلاح ها را دارند و می توانند معیارهای خوبی برای ارزیابی مشروعیت این سلاح ها به حساب آیند. مقاله پیش رو در صدد آن است که به بررسی ابعاد مختلف این موضوع بپردازد.