ارزیابی مقایسه ای حساسیت و پتانسیل تکثیری رده های مختلف سلولی به تک یاخته نئوسپورا کنینوم

نئوسپورا کنینوم (Neospora caninum) یک تک یاخته داخل سلولی اجباری و عامل بیماریزای مهم در گاو و سگ بشمار می رود. امروزه به طور گسترده ای از کشت سلولی به منظور جداسازی و تکثیر نئوسپورا کنینوم برای اهداف مختلفی استفاده می شود. در اکثر مطالعات، سلول Vero (با منشا سلول های کلیه میمون سبز آفریقایی) به عنوان بهترین سلول برای جداسازی و تکثیر نئوسپورا معرفی شده است. در این مطالعه حساسیت سلول های مختلف به این انگل و توان تکثیر آن در رده های مختلف سلولی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور در ابتدا تاکی زوئیت های انگل به منظور آداپته سازی به رده های سلولی SW742،Vero، TLI، MA-104، MDCk، McCoy افزوده شد و به مدت دو هفته کشت داده شد. سپس میزان یکسانی از تاکی زوئیت در مجاورت میزان یکسانی از هر کدام از رده های سلولی نامبرده قرار گرفت و تا زمان ایجاد CPE کامل در همه سلول ها، روزانه (به مدت 5 روز) 10 فیلد از فلاسک کشت سلولی در زیر میکروسکوپ اینورت مشاهده و تاکی زوئیت های رها شده در آن، شمارش شدند. در روز چهارم بیشترین میزان تاکی زوئیت های رها شده از سلول ها مشاهده شد و در روز پنج رو به کاهش رفت. میانگین تاکی زوئیت های رها شده از سلول ها در روز چهارم بعد از انکوباسیون، حساسیت خوبی را در سلول (24.2×104)Vero، (22.1×104)MA-104، (21.2×104) SW742 و (20.58×104) TLI نشان می دهد. در حالیکه سلول های (MDCK 8125) و (McCoy 9375) حساسیت و توان تکثیر کمی برای نئوسپورا از خود نشان دادند. با توجه با این نتایج سلول MA-104 و TLI و SW742 سلول های مناسبی جهت جداسازی و تکثیر نئوسپورا می باشد. در ضمن با توجه به این که سلول TLI (لنفوسیت ترانسفورم شده با تیلریا) یک سلول معلق می باشد کار کردن با این سلول به مراتب راحت تر، سریعتر و کم هزینه تر از سلول های چسبنده می باشد.