ساخت و تعیین ویژگی ذرات نانوکامپوزیتی متخلخل سیلیکای مغناطیسی برای کاربردهای پزشکی و بررسی سمیت سلولی آن ها

تشخیص به موقع و درمان موثر بیماری های صعب العلاج از چالش های بسیار مهم در زمینه نانوپزشکی است. هدف از این تحقیق، سنتز و تعیین ویژگی های ذرات نانوکامپوزیتی سه لایه سیلیکای مغناطیسی با قابلیت به کارگیری هم زمان به عنوان عامل حاجب در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) و دارورسانی بود.
در پژوهش حاضر نانوذرات اکسید آهن مگنتیت با روش هم رسوبی شیمیایی، لایه اول سیلیکا با استفاده از روش مشابه روش Stober و لایه دوم (سیلیکای متخلخل) با روش حذف الگو ساخته شدند. حضور و حذف مولکول های سورفکتانت توسط آنالیز مادون قرمز تبدیل فوریه (Fourier transform infrared یا FTIR)، بررسی اندازه و مورفولوژی ذرات توسط تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی عبوری- روبشی با قدرت تفکیک بالا (High resolution-scanning transmission electron microscopy یا HR-STEM)، خصوصیات مغناطیسی ذرات توسط دستگاه مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی (Vibrating sample manetometer یا VSM)، ساختار متخلخل با استفاده از روش Brunauer-Emmett-Teller و ساختار بلوری نانوسامانه نیز با آنالیز تفرق اشعه ایکس (XRD یا X-Ray Diffraction) بررسی شدند. سنجش های MTT و LDH برای بررسی سمیت سلولی ذرات سنتز شده استفاده گردید.
نانوسامانه سه لایه سنتز شده دارای اندازه 10 ± 180 نانومتر و مساحت ویژه و قطر متوسط حفره ذرات به ترتیب 4/390 مترمربع بر گرم و 01/3 نانومتر بود. مغناطش اشباع نانوسامانه برابر با 5/0 ± 21 واحد الکترومگنتیک بر گرم به دست آمد. بررسی سمیت سلولی نانوسامانه بر دو دودمان سلولی سرطان پروستات اپی تلیال چسبنده 145-DU و سرطان خون اریترولوکمیک شناور 562K انجام شد. نتایج بررسی سمیت سلولی نشان داد که نانوسامانه به دست آمده در غلظت های آزمایش شده سمیت سلولی ایجاد نکردند.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که نانوسامانه سنتز شده دارای قابلیت های لازم اولیه برای به کارگیری هم زمان به عنوان عامل حاجب برای MRI و دارورسانی است.