ارائه مدلی برای ارزیابی مدیریت دانش سازمان های دانش بنیان، مورد کاوی دانشگاه قم

ارزیابی وضعیت مدیریت دانش به سازمان های دانش بنیان امکان می دهد که دریابند چگونه فرایند مدیریت دانش خود را پیاده سازی نمایند. از این رو باید شاخص هایی برای اندازه گیری فرایند مدیریت دانش در اینگونه سازمان ها تعریف شود. این شاخص ها کارایی و اثربخشی فرایند مدیریت دانش را بیان می نمایند. هدف این پژوهش ارائه مدلی برای ارزیابی مدیریت دانش برای سازمان های دانش بنیان است. در مدل توسعه داده شده در این تحقیق، چهار توانمندساز یا عامل موثر بر ایجاد و توسعه فرایند مدیریت دانش شامل «منابع انسانی، فناوری اطلاعات، آموزش و فرهنگ» و چهار زیر فرایند اصلی مدیریت دانش شامل «ایجاد، ذخیره سازی، اشتراک و کاربرد دانش» شناسایی شدند. سپس مدل توسعه یافته به صورت موردی در جامعه آماری متشکل از کارمندان و اعضای هیات علمی دانشگاه قم به عنوان یکی از سازمان های دانش بنیان مورد ارزیابی واقع شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است و داده های مورد نیاز این پژوهش از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق، حاکی از آن است که دانشگاه قم تمرکز زیادی بر مدیریت دانش نداشته و در سطح آمادگی متوسطی جهت پیاده سازی مدیریت دانش قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون رتبه بندی فریدمن گویای آن است که توانمندسازها و زیر فرایندهای مورد بررسی در شرایط مطلوبی قرار ندارند و عامل «فرهنگ سازمانی» و فرایند «ایجاد دانش» در دانشگاه قم دارای کم ترین توجه و عامل «آموزش» و فرایند «کاربرد دانش» دارای بیشترین توجه می باشند.