بررسی کارآیی آموزش دستیاران بیهوشی و مراقبت های ویژه در زمینه لوله گذاری داخل نای به روش فیبراپتیک بر روی مولاژ در مقایسه با کاداور

برونکوسکوپ فیبراپتیک قابل انعطاف نقش مهمی در اداره راه هوایی به خصوص در موارد مشکل، آسیب های ستون مهره گردنی با ناپایداری فقرات گردنی و ارزیابی راه هوایی و تغییر لوله تراشه دارد، لذا آموزش آن به دستیاران رشته بیهوشی و مراقبت های ویژه از نکات برجسته کوریکولوم آموزشی رشته بیهوشی می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش آموزش برونکوسکوپی فیبراپتیک بر روی مانکن آموزشی و کاداور به منظور آموزش لوله گذاری با فیبراپتیک به دستیاران بود.

این مطالعه کارآزمایی تصادفی بر روی 12 نفر از دستیاران بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بدون تجربه قبلی از این آموزش انجام شد. پس از انجام پیش آزمون به روش DOPS بر روی مولاژ از کلیه دستیاران، دستیاران به صورت تصادفی به دو گروه آموزش بر روی مانکن آموزشی و کاداور تقسیم و سپس تحت آموزش قرار گرفتند. سپس توسط پس آزمون ارزیابی گردیدند و نتایج حاصله با نرم افزار آماری SPSS و آزمون های Paired sample T-test و ANOVA آنالیز گردیدند.

با استفاده از آزمون Paired sample t-test مشخص شد که میانگین نمره هر یک از حیطه ها قبل و بعد از آموزش در گروه مولاژ و کاداور ارتقاء یافته است (P<0.01). اما بین دو گروه آموزش دیدگان تفاوت آماری معنی داری بین میانگین تغییرات نمرات قبل و بعد از آموزش دیده نشد.

مانکن آموزشی و کاداور هر دو در آموزش لوله گذاری تراشه با FFL مفید هستند. و هر دو می توانند به افزایش نمرات متوسط بعد از آموزش منجر شوند. بنابراین می توان از کاداور مانند مانکن آموزشی در آموزش لوله گذاری تراشه با FFL در مراکز دانشگاهی استفاده نمود.