اثر زمان وجین علف های هرز و تراکم گیاه بر عملکرد و اجزاء عملکرد هیبریدهای ذرت (Zea mays L.)

به منظور بررسی اثرات تراکم بوته، زمان و تعداد مراحل وجین علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد هیبریدهای ذرت، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار وجین علف های هرز در 4 سطح، وجین علف های هرز در طول فصل رشد ذرت (1W)، وجین در 2، 4 و8 هفته پس از کاشت (2W)، وجین در4 و 8 هفته پس از کاشت (3W) و عدم وجین علف های هرز در طول فصل رشد ذرت (4W) بررسی شد. هیبریدهای مورد آزمایش سینگل کراس 704 (1C) و ماکسیما از گروه FAO580 (2C) بودند که تحت دو تراکم 70 هزار (1D) و 90 هزار بوته در هکتار (2D) کشت شدند. نتایج نشان داد که رقابت علف های هرز باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی در تیمار 4W شد. با افزایش تراکم عملکرد دانه افزایش اما تعداد دانه در بلال، وزن 100 دانه، طول بلال و وزن خشک ساقه کاهش پیدا کردند. رقم ماکسیما در صفاتی چون عملکرد دانه، وزن 100 دانه، تعداد بلال در بوته و طول بلال نسبت به سینگل کراس 704 برتری داشت. بر اساس یافته های این تحقیق می توان اظهار داشت که وجین علف های هرز تنها در دو مرحله پس از کاشت برای دستیابی به نتایج مطلوب در شرایط آب و هوایی کرمان کافی به نظر می رسد.