تاثیر راه اندازی گروه پاسخ سریع پرستاری بر بروز ایست قلبی- تنفسی و مرگ غیرمنتظره بیماران بخش فوریت ها

گروه پاسخ سریع پرستاری بیماران را در مراحل اولیه شرایط بالینی وخیم ارزیابی می کند و میزان مرگ و میر بیماران را کاهش می دهد.
مطالعه به منظور تعیین اثر راه اندازی گروه پاسخ سریع پرستاری بر بروز ایست قلبی- تنفسی و مرگ غیرمنتظره بیماران بخش فوریت ها انجام شد.
این کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1392 بر روی 714 بیمار در بخش فوریت های مرکز درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. گروه پاسخ سریع پرستاری متشکل از یک پرستار مراقبت های ویژه و یک کاردان بی هوشی در هر نوبت کاری بود که 24 ساعته در بخش فوریت ها حضور داشتند. مداخله لازم برای گروه شاهد توسط کارکنان طبق روال بخش و برای گروه مداخله توسط گروه پاسخ سریع پرستاری، زمانی که شرایط بیمار رو به وخامت می گذاشت و پس از ارزیابی دقیق بیمار، انجام می شد. نتایج اقدام های انجام شده برای هر دو گروه ثبت و داده ها با آزمون های آماری تی، کای دو و دقیق فیشر تحلیل شدند.
بین دو گروه از نظر سن و جنس تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین راه اندازی گروه پاسخ سریع پرستاری با میزان انتقال بیماران به بخش های ویژه و میزان مرگ و میر بیماران در خارج از بخش های ویژه ارتباط معنی داری وجود داشت.
با توجه به یافته ها، راه اندازی گروه پاسخ سریع پرستاری در کاهش انتقال بیماران به بخش های ویژه، مرگ و میر و کاهش ایست های قلبی- تنفسی موثر بود.