تحلیل غیر خطی سیگنال مغزی کودکان مبتلا به نوشتار پریشی در حین و بعد از مهارت نوشتن جهت فهم بهتر عملکرد مغزی

الکتروانسفالوگرام (EEG یا Electroencephalogram) بازتاب فعالیت الکتریکی مغز و از مهم ترین ابزارهای تشخیص بیماری های نورولوژیکی است. اختلال در نوشتن یا نوشتار پریشی یکی از این انواع ناتوانی های یادگیری است. ثبت EEG از کودکان دارای اختلال نوشتن، می تواند کمک شایانی به درک نحوه ی فعالیت الکتریکی مغز این کودکان نماید. پیش از این، مطالعاتی با روش های غیر خطی بر روی سیگنال EEG کودکان دارای ناتوانی یادگیری انجام شده است.
این مطالعه شامل بررسی فعالیت الکتریکی مغز کودکان نوشتار پریش در حالات نوشتن و استراحت به منظور درک بهتر نحوه ی فعالیت مغز، با استفاده از روش های آماری و تحلیل های غیر خطی است. الگوریتم ها شامل تخمین آنتروپی با روش رنی (Renyi) و تخمین طیف توان با روش Welch است.
مغز کودکان نوشتارپریش در حالت نوشتن، پیچیدگی بیشتری نسبت به حالت استراحت داشت که این به معنی وجود رفتار نامنظم بیشتر و در نتیجه، فعال شدن ناهمگام نورون های بیشتر در ناحیه ی مرکزی در حالت نوشتن نسبت به حالت استراحت در کودکان LD (Learning disability) است. نتایج تخمین طیف توان نیز نشان دهنده ی وجود نسبت های بالاتر Theta/Beta و Theta/Alpha در حالت نوشتن در این کودکان است و نارسایی بیشتر مغز کودکان نوشتارپریش را در حالت نوشتن نسبت به استراحت نشان می دهد.
نوروفیدبک، به عنوان یکی از روش های نوین در درمان ناتوانی یادگیری جهت اصلاح فعالیت الکتریکی مغز کودکان نوشتار پریش پیشنهاد می شود.