تکنولوژی های قدرت در سیاستنامه خواجه نظام الملک

انچه ابن خلدون در مورد چرخه ظهور و سقوط عصبیت در حکومت های قبیله ای می نویسد در مورد ایران صدق نمی کند چراکه وجود طبقاتی چون دهقانان نهاد هایی چون وزارت سازه های چون قنات رسومی چون وقف باعث شده است در ایران مبانی حکومت مندی فضاهای تنفسی داشته باشد که خارج از تکنیک های تغلب استبدادی تعریف شود برای نمونه می توان به متن سیاست نامه خواجه نظام الملک اشاره کرد که دران علی رغم داشتن روحیه اشاعری و حکمت عملی اندرزی ایرانشهری شیوه های بسیار خردورزانه ای از اعمال و محدود کردن قدرت را ترسیم می کند ایرانیان علاوه بر فقه حکمت عرفان شیوه ای به نام اندرزنامه نویسی داشته اند که میراث تداومی ایران باستان ان هاست ودر این شیوه تکنیک هایی برای حکومت مندی پیشنهاد و پیاده کرده اند که با انکه در عصر حکومت مندی متافیزیک به سر می برد اما نشانه های واقع گرایی و مصلحت گرایی از چرخش امور عمومی را در خود جای داده است این مقاله با استفاده از ادبیات تیوریک حکومت مندی به دنبال ترسیم تکنیک های اعمال قدرت و محدود کردن قدرت در سیاست نامه خواجه نظام الملک می باشد و با ارایه یک مدل تیوریک به نقد و ارزیابی ان می پردازد .