اثرهای بستر کشت، کربنات کلسیم و سولفات آمونیوم بر رشد و عملکرد قارچ صدفی (Pleurotus florida)

قارچ صدفی گونه فلوریدا یکی از متداول ترین گونه های قارچ صدفی است که در بسیاری از نقاط جهان پرورش داده می شود.این قارچ با نام علمی Pleurotus floridaبر روی دامنه وسیعی از بقایای گیاهی فعالیت می کند.ترکیب غذایی بسترکشت یکی از مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده رشد و تشکیل اندام با رده به حساب می آید. این تحقیق در قالب طرح آماری فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار صورت گرفت.جهت شناخت اثر سطوح مختلف کربنات کلسیم (شاهد، 2/0%، 4/0% و 6/0% وزن خشک بستر کشت) و سطوح مختلف سولفات آمونیوم (شاهد، 200، 500 و 700 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک بستر کشت) بر غنی سازی بسترها، از دو نوع بستر کشت ارزان و رایج در استان خوزستان (کلش گندم و باگاس نیشکر) استفاده شد. نتایج نشان دادندرشد میسلیوم، عملکرد و کارایی بیولوژیکی قارچ در بستر کلش گندم بطور معنی داری بیش از بستر باگاس نیشکر بود. کاربرد کربنات کلسیم و سولفات آمونیوم در بستر کشت اثر معنی داریبر عملکرد و کارایی بیولوژیکی داشت. هر دو نوع بستر کشت به کار رفته از لحاظ درصد پروتئین اندام بارده تفاوت معنی داری نداشتند. کاربرد کربنات کلسیم در بستر کشت سبب کاهش درصد پروتئین اندام بارده شد؛ اما کاربرد سولفات آمونیوم سبب افزایش آنگردید.نتایج نشان دادند که برای افزایش عملکرد از بستر کلش گندم همراه با 1% کربنات کلسیم و جهت افزایش میزان پروتئین قارچ ازسولفات آمونیوم به میزان 700 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک بستر کشت جهت غنی سازی بستر بهره استفاده شود.