کاربرد حدود قابل قبول تغییر در شناسایی شاخص های گردشگری پایدار رودخانه ای مطالعه نمونه: رودخانه کرج

بهره مندی از منابع تفرجی و حفظ آن به منظور تداوم در استفاده، از جمله مسائل مهم در مدیریت مناطق تفرجی به ویژه در مناطق حفاظت شده است. ایجاد تعادل بین استفاده و حفاظت از منبع از طریق به کارگیری فرآیندهای مدیریتی مختلف مانند فرآیند حدود قابل قبول تغییر امکان پذیر است. چارچوب برنامه ریزی حدود قابل قبول تغییر (LAC) فر آیندی است که در مدیریت گردشگری مناطق به کار برده می شود. این فرآیند مدیریتی نیازمند جمع آوری و تلفیق داده های اکولوژیک و اقتصادی- اجتماعی به منظور معرفی شاخص های مهم و مرتبط با رضایت بازدیدکنندگان و تعیین میزان استاندارد آنها است. این چارچوب به صورت یک مطالعه نمونه در برخی از گردشگاه های حاشیه رودخانه کرج مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، نمونه گیری با استفاده از روش پرسشنامه آرا و دیدگاه گردشگران و همچنین روش های مختلفی برای اندازه گیری های کمی صورت گرفت. جامعه آماری شامل گردشگران حاشیه رودخانه کرج بود که تعداد 455 نفر از آنان نمونه برداری شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات تنی چند از استادان و کارشناسان مورد تایید قرار گرفت و به منظور سنجش میزان پایایی آن از آماره آلفای کرومباخ استفاده شد که مقدار آن برای مقیاس پرسشنامه طیف فرصت 72/0 و برای مقیاس پرسشنامه رضایت افراد 81/0 بدست آمد. براساس نتایج به دست آمده، 10 شاخص مورد بررسی قرار گرفت. مطابق روابط آماری براساس تحلیل تشخیصی از میان شاخص های مورد بررسی، 6 شاخص شامل میزان زباله در سطح و حاشیه آب، درجه آلودگی و کیفیت آب به عنوان شاخص های محیطی و تعداد افراد، فاصله افراد از رودخانه و درک کلی افراد از شاخص های بررسی شده به عنوان شاخص های اجتماعی انتخاب شد. میزان استاندارد به دست آمده برای شاخص میزان زباله در سطح و حاشیه آب، هر یک کمتر از 12 درصد در سطح گردشگاه، برای درجه آلودگی و کیفیت آب، برابر با عدد شاخص کمتر از 5 و برای تعداد افراد و فاصله افراد از رودخانه به ترتیب کمتر از 625 نفر در هکتار و حداقل 9 متر از رودخانه تعیین شد.