اندازه گیری غلظت گاز رادون در منازل مسکونی شهر گرگان

گاز رادون پرتوی بی بو و بیرنگ است که به واسطه فروپاشی اورانیوم موجود در زمین ایجاد شده و از طریق درز و شکاف های ساختمانی به فضای داخلی خانه ها راه می یابد. گاز رادون با انتشار پرتو آلفا و چسبیدن به ذرات گرد و غبار و آئروسل های موجود در هوا می تواند باعث ایجاد سرطان ریه شود. با توجه به این که 65 تا 95 درصد از عمر انسان در محیط های بسته سپری می شود. این گاز می تواند بر سلامت انسان تاثیر منفی بگذارد. لذا هدف از این مطالعه اندازه گیری غلظت گاز رادون موجود در خانه های شهر گرگان و مقایسه میزان غلظت موجود با استاندارد توصیه شده توسط انجمن حفاظت محیط زیست امریکا می باشد.
در این پژوهش برای اندازه گیری گاز رادون، 212 منزل مسکونی واقع در شهر گرگان انتخاب شد. دتکتورهای رد پای هسته ای حالت جامد solid-state nuclear track detectors (SSNTDs) مجهز به آشکارساز 39 CR- به مدت سه ماه طی فصل زمستان در اتاق خواب و نشیمن به فاصله 50 تا 90 سانتیمتری از کف زمین دور از پنجره و نور آفتاب نصب شدند. پس از جمع آوری، آشکار سازها در محلول سود 25/6 نرمال در دمای 85 درجه سانتیگراد به مدت سه ساعت قرار داده شد و پس از آماده سازی با استفاده از دستگاه اسکن اتوماتیک و روش های آماری مناسب، غلظت گاز رادون تعیین شد.
با توجه به مقایسه نتایج به دست آمده با استانداردهای انجمن حفاظت محیط زیست آمریکا مشخص شد که تنها نزدیک به سه درصد منازل مسکونی شهر گرگان دارای غلظت گاز رادون بالاتر از 148 بکرل بر متر مکعب می باشد.
نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای تهیه نقشه ملی گاز رادون در سطح کشور مورد استفاده قرار گیرد.