تاثیر آموزش تن آرامی بر خودکارآمدی شیردهی مادران دارای نوزاد نارس: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده

شیر مادر هدیه ای خدادادی است که با عاطفه و محبت مادری در هم می آمیزد و متناسب با نیاز کودک و سن او ساخته می شود. در این بین خودکارآمدی شیردهی، چارچوب تعدیل پذیری است که با تدوین برنامه آموزشی می توان آن را ارتقاء داد و برای افزایش طول مدت ومیزان شیردهی مناسب می باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش تن آرامی بر خودکارآمدی شیردهی مادران دارای نوزاد نارس انجام شد.

در این مطالعه کارآزمایی، تعداد 60 مادر دارای نوزاد نارس بستری به صورت تصادفی طی دو بلوک زمانی دو ماهه در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. مادران گروه مداخله طی 72-24 ساعت پس از زایمان توسط پژوهشگر به صورت عملی و انفرادی 30 تا 45 دقیقه تحت آموزش آرام سازی پیشرونده ی عضلانی به روش جاکوبسون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی استاندارد خودکارآمدی شیردهی دنیس و فرم مشخصات دموگرافیک بود که پرسشنامه ی خودکارآمدی شیردهی در بدو ورود به مطالعه، پایان هفته چهارم و هشتم، توسط مادر تکمیل گردید.

تفاوت معنی داری از نظر متغیرهای زمینه ای در دو گروه آزمون و کنترل مشاهده نشد (05/0P). در ابتدای مطالعه تفاوت معنی داری در میانگین نمره خودکارآمدی شیردهی بین دو گروه وجود نداشت (05/0P)؛ اما این میانگین در گروه آزمون، چهار (79/6±51/50) و هشت (22/6±62/57) هفته بعد از مداخله نسبت به بدو مطالعه (85/8±01/47) افزایش معنی داری نشان داد (001/0P=). نمره خودکارآمدی شیردهی تنها در گروه مداخله در زمان های مختلف دارای اختلاف معنی دار بود (001/0>P).

با توجه به تاثیر آموزش تن آرامی بر خودکارآمدی شیردهی مادران دارای نوزاد نارس، آموزش و انجام این تمرینات به عنوان یک روش موثر و کم هزینه در جهت ارتقای سلامت مادران به ویژه مادران دارای نوزاد نارس پیشنهاد می شود.