نقش ارزش های فرهنگی در پیش بینی نوع دوستی با واسطه گری مسئولیت پذیری در دانشجویان دانشگاه شیراز

پژوهش حاضر در قالب یک الگو، چگونگی تاثیر پذیری نوعدوستی، از متغیرهای ارزش های فرهنگی (فردگرایی- جمع گرایی) و مسئولیت پذیری و همچنین میزان و سهم تاثیر این متغیرها را بر نوعدوستی مورد بررسی قرار داد.
در این الگو، متغیر ارزشهای فرهنگی به عنوان متغیر برون زاد، مسئولیت پذیری به عنوان متغیر واسطه ای و نوعدوستی به عنوان متغیر درون زاد، در نظر گرفته شد. شرکت کنندگان پژوهش شامل 183 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که در سال تحصیلی 1391 مشغول به تحصیل بودند. این دانشجویان با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه رفتار نوعدوستانه کارلو و راندل(2002)، پرسشنامه مسئولیت پذیری مرگلر، اسپنسر و پتون(2007) و مقیاس فردگرایی و جمع گرایی سیواداس، بروولد و نلسون(2008)، استفاده شد. به منظور بررسی ساختار ارتباطی متغیرهای موجود در الگوی مورد نظر و میزان قدرت پیش بینی کنندگی متغیر برون زاد ارزشهای فرهنگی و متغیر واسطه ای مسئولیت پذیری، روی متغیر درون زاد نوعدوستی، از روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش متوالی همزمان بر اساس مراحل بارون و کنی استفاده شد.
نتایج تحلیل مسیر الگوی پژوهش نشان داد که مسئولیت پذیری، نقش واسطه ای در رابطه بین فردگرایی و نوعدوستی دارد، ولی نقش واسطه ای در رابطه بین جمع گرایی و نوعدوستی ندارد و جمع گرایی فقط به طور مستقیم نوعدوستی را پیش بینی می کند.
با توجه به روند سریع و رو به گسترش تکنولوژی و تاثیر بر فرهنگ جامعه، قبل از اینکه فرهنگ بیگانه (فردگرایی لیبرالیسمی) در جامعه اسلامی ما نهادینه گردد، برنامه ریزی و آموزش افراد مطابق با دیدگاه اسلام (فردگرایی همراه با مسئولیت پذیری) ضروری می باشد.