بررسی میزان اثربخشی کارگاه های آموزشی دادرسی کودکان و نوجوانان از دیدگاه کارآموزان در پلیس ایران

در پژوهش حاضر، اثربخشی کارگاه های آموزشی دادرسی کودکان و نوجوانان مورد بررسی قرار گرفته است، که پژوهشگر شش فرضیه را برای تعیین اثربخشی این کارگاه های آموزشی مورد بررسی قرار داده که هرکدام به بخشی از محتوای این کارگاه های آموزشی می پردازد. این کارگاه های آموزشی، با همکاری یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل متحد) از سال 1379 به صورت عمومی در ایران و از سال 1383 به صورت تخصصی در پلیس ایران در جهت تسهیل امر دادرسی کودکان و نوجوانان برگزار شده که تاکنون استان های متعددی از این لحاظ پوشش داده شده است. در این کارگاه آموزشی بر معیارهای بین المللی و بهترین روش کاری برای پلیس ایران در زمان سروکار داشتن با کودکانی که در تعارض قرار می گیرند تمرکز دارد که با بهره گیری از اساتید مجرب، پیمان نامه حقوق کودک، فنون و شیوه های مدرن دنیا در کنترل بزه کاری و جرم در مراحل کودکی و نوجوانی به کارآموزان (پرسنل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران) آموخته می شود. باتوجه به برگزاری چندین ساله این کارگاه های آموزشی در پلیس ایران، بررسی اثربخشی آن مورد ضرورت قرار گرفت که به همین دلیل از کارگاه های برگزار شده طی سال های 1384-1386، پانصد (500) نفر به عنوان جامعه آماری برگزیده شد که با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمع آوری شد و به روش تصادفی ساده 100 نفر به عنوان نمونه آماری (حجم نمونه)انتخاب شدند، که در نهایت به وسیله آزمون t تجزیه وتحلیل اطلاعات انجام شد ومعلوم گردید که، از دیدگاه کارآموزان، این کارگاه های آموزشی موثر بوده و شرکت در این کارگاه ها به جزء کاربرد تجهیزات آموزشی (فرضیه سوم) در کلیه موارد اثربخش و مفید بوده است.