مطالعه بر هم کنش سیلیکون و شوری بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و تشریحی گیاه گاوزبان دارویی (Borago officinalis L.)

امروزه گیاهان دارویی از گیاهان مهم اقتصادی هستند. با توجه به روند افزایشی توسعه اراضی شور و کمبود اراضی زراعی مطلوب برای کشاورزی، شناسایی گیاهان دارویی مقاوم به شوری اهمیت زیادی دارد. انتخاب گیاهان مقاوم به شوری از طریق کشت در محیط هیدروپونیک روشی کم هزینه و مطمئن جهت صرفه جویی در زمان محسوب می شود. سیلیکون دومین عنصر رایج موجود در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل به تنش های زیستی و غیر زیستی در گیاهان است. به منظور بررسی برهم کنش شوری و سیلیکون بر خصوصیات فیزیولوژیکی و تشریحی گیاه گاوزبان، آزمایشی در یک طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور سیلیکون در شش سطح (0، 5/0، 1، 5/1، 2، 5/2 میلی مولار) و شوری در دو سطح (0 و120 میلی مولار) در 4 تکرار انجام شد. در این مطالعه تاثیر شوری و سیلیکون بر ساختار مریستم راس ساقه و محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین، ترکیبات فنلی و قندهای احیا کننده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که شوری باعث کاهش محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، ترکیبات فنلی، قندهای احیا کننده و افزایش میزان آنتوسیانین شد. در حالی که در مقایسه با گیاهانی که تنها تحت تیمار شوری بودند، تیمار سیلیکون و به ویژه غلظت 5/1 میلی مولار باعث افزایش شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی در این مطالعه شد. همچنین سیلیکون توانست که اثرات منفی تیمار شوری بر ساختار مریستم راس ساقه را تعدیل کند.