افزایش سمیت سلولی نانوذرات نقره با اعمال پالس های الکتریکی

الکتروپوریشن یکی از شیوه هایی است که بارها برای تحویل دارو به بافت های هدف مورد استفاده قرار گرفته است. اعمال پالس های الکتریکی قوی با ایجاد منافذ موقتی در غشای سلول، می تواند قابلیت نفوذ غشا را نسبت به برخی از مولکول ها افزایش دهد. از طرف دیگر، در حالی که خواص ضد میکروبی چشمگیر نانوذرات نقره، بهره گیری از سمیت آن ها را برای از بین بردن سلول های سرطانی کاندید کرده است، اما کاستن از عوارض جانبی ناشی از سمیت آن برای ارگان های حیاتی بدن، مستلزم تجویز دوزهای کم نانوذرات نقره می باشد. در این مطالعه، به منظور فراهم آمدن شرایط امن جهت کاربرد بالینی نانوذرات نقره، امکان جبران کاهش دوز کم با تسهیل ورود نانوذرات به داخل سلول های سرطانی 7-MCF، از طریق فرایند الکتروپوریشن مورد مطالعه قرار گرفت.
ابتدا سمیت نانوذرات نقره، در غلظت های مختلف ارزیابی شد. سپس پالس های الکتریکی مربعی با قدرت ها و دیوریشن های متفاوت در فرکانس Hz 1 توسط دستگاه الکتروپوریتور 830ECM- در حضور و غیاب نانوذرات نقره ی nm 10 به سلول ها اعمال و کارایی تکنیک با آزمون MTT (Microculture tetrazolium test) مورد سنجش قرار گرفت. همچنین مشخصات پالس های الکتریکی جهت ایجاد یک همیاری موفق با دوز کمی از نانوذرات نقره تعیین شد.
50IC نانوذرات نقره، μg/ml 5/4 برآورد شد. اعمال همزمان نانوذرات نقره و پالس های الکتریکی با قدرت V/cm 700 و دیوریشن های sμ 100، 300 و 500 مرگ سلولی موثری را فراهم نمود. بیشترین اثر همیاری بین نانوذرات و پالس های الکتریکی در دیوریشن sμ 100 ثبت شد.
اعمال پالس های الکتریکی در حضور نانوذرات نقره، امکان جبران کاهش اثر ناشی از تجویز دوزهای کمتر آن ها را فراهم می نماید.