بررسی میزان شیوع لارو لینگواتولا سراتا در بزهای کشتار شده در استان اصفهان

لینگواتولا سراتا کرم زبان نیز شناخته می شود و از انگل های مهمی است که فرم بالغ آن در دستگاه تنفس گوشتخواران قرار دارد که میزبان نهایی آن هستند. تخم های دفع شده گیاهان را آلوده می کند و سبب بروز بیماری لینگواتولوزیز احشایی و بینی ای – حلقی در سایر حیوانات می شود. این بیماری را در انسان سندروم مراره می نامند.
در این مطالعه شیوع آلودگی به لارو لینگواتولا سراتا در عقده های لنفی سینه ای و احشایی بزهای کشتار شده در استان اصفهان در ایران بررسی شد.
عقده های لنفی سینه ای و احشایی 620 بز کشتار شده شامل 197 بز ماده و 423 بز نر پس از آماده سازی با برش و مشاهده» دقیق و میکروسکوپی آنها از نظر آلودگی به لارو لینگواتولا سراتا مطالعه شدند. سپس، در موارد مشکوک نمونه ها با پپسین و اسید کلریدریک هضم و از نظر آلودگی مطالعه شدند. بزهای مورد مطالعه در چهار گروه زیر 5/1 سال، بین 5/1 تا 5/2 سال، بین 5/2 تا 5/3 سال و بالای 5/3 سال دسته بندی شدند.
35/54% بزهای کشتار شده به لارو لینگواتولا سراتا آلوده بودند. جنس (نر یا ماده) در میزان شیوع این لارو در بزها تاثیری نداشت.
نتیجه گیری نهایی: این میزان بالای شیوع لارو لینگواتولا سراتا در بزهای کشتاری نشان دهنده» آلودگی بالا در سایر حیوانات و حتی انسان ها در منطقه است که لزوم به کارگیری روش های پیشگیری علیه این لارو را در مناطق ذکر شده به منظور پیشگیری از همه گیری های احتمالی پررنگ تر می کند.