بررسی رابطه توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی

نیروهای انسانی به عنوان کلیدی ترین عنصر در موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان نقش اساسی دارند و تردیدی نیست که شکوفایی هرجامعه ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است. یکی از مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح است، رضایت شغلی و توانمندی روانشناختی کارکنان است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی بود.
به این منظور300 نفر از کارکنان نیروهای مسلح (سپاه، ارتش و نیروی انتظامی) از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی (JDI) و پرسشنامه استاندارد توانمندی روان شناختی اسپریتزر در اختیار آنها قرار داده شد تا تکمیل نمایند. سپس داده های به دست آمده به کمک نرم افزارSPSS نسخه 16 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین رضایت شغلی و تمامی مولفه های توانمندی روان شناختی در سطح (001/0p=) ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نتایج نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین،توانمندی روانشناختی کل اولین و مهمترین متغیر در پیش بینی رضایت شغلی است وتوانست 78% از واریانس متغیر ملاک را پیش بینی کند. سپس متغیرهای معنی دار بودن، تاثیر گذاری و شایستگی به ترتیب وارد معادله شده و به ترتیب 81، 82 و 83% از واریانس متغیر ملاک (رضایت شغلی) را تبیین نمودند.
نتایج مطالعه نشان داد که هر اندازه توانمندی روانشناختی (و مولفه های آن) در کارکنان نظامی بالاتر باشد به همان میزان رضایت شغلی در آنان افزایش می یابد و بالعکس.