رابطه ی میان مصرف انرژی و توسعه ی مالی در ایران

انرژی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تولید و هم چنین یکی از ضروری ترین محصولات نهایی، جایگاه ویژه ای در رشد و توسعه ی اقتصادی کشورها داراست، توسعه ی مالی نیز به عنوان یکی از عوامل موثر بر رشد اقتصادی شناخته شده است که می تواند از راه های مختلف بر مصرف انرژی تاثیرگذار باشد. در این مقاله رابطه ی علی کوتاه مدت و بلند مدت میان مصرف انرژی، توسعه ی مالی، تولید ناخالص داخلی سرانه و جمعیت شهرنشین در ایران، براساس مدلARDL و در چارچوب مدل VECM طی دوره ی 1387-1350 مورد بررسی قرار گرفته است. به دلیل احتمال وجود شکست ساختاری در سری های زمانی از روش زیوت- اندریوز برای آزمون ریشه ی واحد متغیرها استفاده شده و نتایج نشان داده است که همه ی متغیرها شرط اولیه ی مدل ARDL را تامین می کنند. نتایج آزمون F و آزمون هم انباشتگی گریگوری- هانسن، وجود رابطه ی بلند مدت میان متغیرها را تایید می کند. نتایج بلندمدت حاصل از برآورد مدل ARDL حاکی از تاثیر مثبت توسعه ی مالی، تولید ناخالص داخلی سرانه و جمعیت شهرنشین بر مصرف انرژی در دوره ی مورد بررسی است. نتایج آزمون علیت نشان می دهد که رابطه ی علی دو طرفه ای میان توسعه ی مالی و مصرف انرژی و نیز جمعیت شهرنشین و مصرف انرژی در بلندمدت و هم چنین رابطه ی علی یک طرفه ای در بلندمدت و کوتاه مدت از تولید ناخالص داخلی سرانه به مصرف انرژی وجود دارد.