مولفه های فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس و اختلال وحشت زدگی

نقش فراشناخت در تحول و حفظ اختلالات اضطرابی از طریق مدل پردازش اطلاعات توسط ولز و متیوز توسعه یافته است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط فراشناخت با شدت اختلال وسواس و اختلال وحشت زدگی در بیماران مبتلا می باشد. نمونه این پژوهش شامل60 بیمار (30 بیمار اختلال وسواس و 30 بیمار اختلال وحشت زدگی) بودکه از بین افراد مراجعه کننده به درمانگاه های روانپزشکی بیمارستان های امام حسین (ع)، روزبه و طالقانی شهر تهران در روزهای زوج انتخاب گردیدند. همچنین 30 آزمودنی غیربیمار به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه بالینی سازمان یافته بر اساس ملاک های تشخیصی DSM-IV، فرم کوتاه پرسشنامه فراشناخت ولز، مقیاس اختلال وحشت زدگی لیبو ویتز و پرسشنامه وسواس فکری- عملی مادسلی استفاده شده است. نتایج پژوهش نیز نشان داد که فراشناخت با شدت اختلال وسواس (56/0= r) و شدت اختلال وحشت زدگی (46/0= r) همبستگی معنی داری دارد (01/0> p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که 62 درصد واریانس مربوط به شدت اختلال وسواس توسط مولفه های فراشناخت تبیین می شود. در صورتی که مولفه های فراشناخت 30 درصد از واریانس مربوط به شدت اختلال وحشت زدگی را تبیین می کند. این نتایج حاکی از آن است که افزایش سطح فراشناخت باعث افزایش شدت اختلالات وسواس و وحشت زدگی می شود. این نتایج با یافته های پژوهشی مرتبط همخوانی دارد. تاکید بر باورهای فراشناختی در درمانهای روانشناختی اختلالات اضطرابی از پیشنهادات مهم این پژوهش می باشد.