جذب و انتقال عناصر کم مصرف (آهن، مس، روی و منگنز) در ارقام مختلف لوبیا تحت شرایط کمبود و عدم کمبود آهن در خاک

یکی از مشکلات مهم خاک های آهکی در مناطق خشک و نیمه خشک کاهش آهن و روی قابل جذب می باشد. راه های مختلفی برای رفع کمبود در این خاک ها وجود دارد که موثرترین و اقتصادی ترین روش، استفاده از ارقام عنصرکارا می باشد. این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر کمبود آهن بر غلظت، جذب و انتقال نسبی آهن، روی، مس و منگنز در 12 رقم تجاری لوبیا (قرمز، سفید و چیتی)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط گلخانه و در یک خاک آهکی دارای کمبود آهن قابل جذب (1/67 میلی گرم در کیلوگرم) به مرحله اجرا درآمد. آهن در دو سطح (بدون مصرف کود (Fe0) و مصرف بهینه در زمان کاشت (5 میلی گرم در کیلوگرم) به گلدان ها افزوده شد. پس از شش هفته در اواخر دوره رشد رویشی نسبت به برداشت گیاهان اقدام گردید. متحمل ترین و حساس ترین رقم به کمبود آهن به ترتیب ارقام درسا (108/9%) و درخشان (76/14%) بودند. بین مقدار جذب آهن در شرایط تنش کمبود آهن در بین ارقام مورد مطالعه در ریشه و اندام هوایی همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. نتایج نشان داد که ارقام درسا، محلی خمین، دانشکده، ناز و گلی دارای بیشترین مقدار جذب و نسبت انتقال آهن، روی، مس و منگنز بودند. بالاتر بودن جذب و انتقال از ریشه به اندام هوایی عناصر کم مصرف در ارقام مختلف گیاهی یکی از جنبه های مهم در برنامه غنی سازی زیستی با هدف بهبود کیفیت محصولات است.