بررسی بیولوژیک مشتقاتی از خانواده آمینوپیریمیدون ها به عنوان مهارکننده رشد و القاء آپوپتوز بر روی رده سلولیK562 لوسمی میلوئید مزمن انسان

لوسمی میلوئید مزمن (CML) از شناخته شده ترین اشکال لوسمی می باشد. امروزه تلاش برای یافتن ترکیبات سنتزی جدید یکی از استراتژی های پایه جهت یافت داروهای جدید برای درمان CML است. در این مطالعه اثرات مهار رشدی و آپوپتوزی 4 ترکیب آمینوپیریمیدونی بر روی رده سلولی لوسمی K562 مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه از رده سلولی سرطانی K562 که مدل آزمایشگاهی لوسمی میلوئید مزمن (CML) محسوب می شود، استفاده شد. این سلول ها پس از تیمار با ترکیبات مورد مطالعه در زمان ها و غلظت های مختلف، توسط آزمون دفع رنگ تریپان بلو، مورد بررسی قرار گرفته اند. برای تاید القای آپوپتوز توسط این ترکیبات، از آزمون قطعه قطعه شدن DNA و تصاویر میکروسکوپ فلئوروسانس استفاده شد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اولا ترکیبات جدید سنتز شده آمینوپیریمیدونی، باعث مهار رشد وابسته به غلظت و زمان در سلول های K562 می شوند. ثانیا این ترکیبات باعث کاهش زیستایی و القای آپوپتوز در سلول های K562 می شوند. ثالثا میزان تاثیر این ترکیبات بر سلول های K562، بسته به ساختار آن ها، با یکدیگر متفاوت است.
به طور کلی با توجه به اثرات مهار رشد و القای آپوپتوز توسط ترکیبات تازه سنتز شده آمینوپیریمیدونی، می توان این ترکیبات را به عنوان ترکیباتی جدید و موثر برای مطالعات بیش تر در درمان بیماران لوسمی پیشنهاد کرد.