کاربرد مدل سازی معکوس در برآورد ضرایب نفوذپذیری و زبری در آبیاری جویچه ای معمولی و یک درمیان

هدف این پژوهش برآورد ضرایب نفوذپذیری و زبری در آبیاری جویچه ای با استفاده از مدل سازی معکوس، به عنوان روشی غیر مستقیم، است. بدین منظور، از مدل شبیه سازی آبیاری سطحی در مدل سازی معکوس استفاده شد. از الگوریتم ژنتیک و هفت تابع هدف، که شامل کمینه کردن اختلاف مقادیر اندازه گیری و شبیه سازی شده زمان پیش روی و زمان پس روی و حجم کل رواناب و ترکیبی از آن ها بود، برای تعیین مقادیر بهینه ضرایب نفوذپذیری و زبری استفاده شد. نتایج نشان داد تابع هدفی که توانست اختلاف مقادیر شبیه سازی و اندازه گیری شده همه پارامترها را به صورت هم زمان کمینه کند ضرایب نفوذپذیری و زبری را با دقت بالایی تخمین زد. درصد خطای نسبی در برآورد زمان پیش روی، زمان پس روی، و دبی رواناب در روش مدل سازی معکوس به ترتیب در محدوده 3/1 5/1، 4/3 1/4، و 4/0 5/12 و در روش الیوت و واکر به ترتیب در محدوده 7/18 6/26، 4/3 7/3، و 5/12 0/13 برای دو روش آبیاری جویچه ای معمولی و یک درمیان به دست آمد.