ارزیابی رفتار خود درمانی در سالمندان تحت پوشش مراکز شهری با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی

خود درمانی یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر دنیا به ویژه در کشورهای در حال توسعه است که میزان بالاتری از مقاومت دارویی در آن وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی رفتار خود درمانی در سالمندان با استفاده از سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در سال 1389 انجام شده است. در این مطالعه توصیفی تحلیلی 180 سالمند به صورت تصادفی از 4 مرکز بهداشت شهری زرندیه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی و خود درمانی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمونهای کای دو و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد میانگین سنی افراد مورد بررسی 4/9 ±66/2 سال و بیشترین شیوع خود درمانی در گروه سنی 64-60 سال و کمترین آن در گروه سنی 70 و بالاتر بود. سابقه بیماری های مزمن، آگاهی، خودکارآمدی، منافع، موانع و شدت درک شده با مصرف خود سرانه دارو در سالمندان ارتباط معنی داری داشته و در مجموع 99/4% از سالمندان در منزل خود دارو نگهداری می کردند (p<0/001). بر اساس یافته های این پژوهش، طراحی برنامه آموزشی بر اساس این تئوری به منظور تغییر رفتار و کاهش خود درمانی توصیه می گردد.