بررسی تاثیر شنیدن آوای بدون کلام در کنترل علایم حیاتی بیماران تحت اسپاینال آنستزی بستری در بیمارستان های امام خمینی (ره) و مصطفی خمینی (ره) شهر ایلام در سال 92

عمل جراحی یک عامل اضطراب آور است که باعث ایجاد واکنش فیزیولوژیک در بدن می شود. در نتیجه پاسخ فیزیولوژیکی بدن، تنفس، ضربان قلب و فشار خون افزایش می یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی بر برخی شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل از اعمال جراحی انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه مداخله ای از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار می باشد که بر روی 60 بیمار تحت عمل های جراحی بی حسی نخاعی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1392 انجام گردید. شرایط ورود به مطالعه شامل تمایل بیمار جهت شرکت در مطالعه، عمل های غیر اورژانسی، قرار داشتن در گروه سنی 20 تا 40 سال، عمل با بی حسی نخاعی برای اولین بار و همچنین داشتن ثبات همودینامیک (فشار خون سیستولیک بیشتر از 90 میلی متر جیوه، عدم وجود دیس ریتمی های خطرناک و ضربان قلب بین (60 تا100) بود(3،4). در گروه مورد علائم حیاتی بیمار که شامل فشارخون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، تعداد نبض، تعداد تنفس و همچنین میزان اشباع خون شریانی می باشد قبل از مداخله ارزیابی و ثبت شده و بعد بیمار توسط متخصص بیهوشی تحت بی حسی نخاعی قرار گرفته و بلافاصله آوای بدون کلام توسط دستگاه پخش موسیقی ام پی تری پلیر و گوشی مخصوص (هدفون) یک بار مصرف به مدت 10 دقیقه برای بیمار پخش گردید و بلافاصله بعد از اتمام این زمان دوباره علائم حیاتی و میزان اشباع خون شریانی بیمار ارزیابی و ثبت گردید. برای گروه شاهد همین اندازه گیری ها بدون پخش موسیقی انجام گردید.
مقایسه میانگین شاخص های فیزیولوژیک قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی داری را نشان داد به طوری که پخش آوای بدون کلام بر میانگین تعداد نبض، تعداد تنفس، فشار خون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک، تاثیر چشم گیری داشت (0/50>P))، اما بر روی درصد اشباع اکسیژن خون شریانی تاثیری مشاهده نشد (0/50>P) شنیدن آوای بدون کلام، بر روی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب افراد اثر چشمگیری داشت، اما بر روی درصد اشباع اکسیژن خون شریانی تاثیری نداشت.