بررسی توانایی جهت یابی شنیداری و تکامل آن در کودکان هنجار 8 تا 11 سال

جهت یابی براساس پردازش نشانه های زمانی و شدتی بین دو گوش حاصل می شود. مزایای این توانایی در انسان، درک گفتار در محیط های شلوغ براساس تحلیل صحنه شنوایی و اثر کوکتل پارتی است. برای بررسی جهت یابی کودکان مبتلا به اختلال پردازش شنوایی و سایر اختلالات، ضروری است عملکرد کودکان هنجار به طور کامل بررسی شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی جهت یابی و تکامل آن در کودکان هنجار انجام شد.
این مطالعه روی 80 کودک هنجار دختر شامل 42 نفر و پسر 38 نفر در محدوده سنی 8 تا 11 سال انجام شد. عملکرد جهت یابی پس از اعمال تفاوت شدت بین دو گوش از 10- تا 10+ دسی بل و ایجاد تفاوت زمان بین دو گوش از 880- تا 880+ میکروثانیه با دو نویز بالاگذر و پایین گذر بررسی شد.
در آزمون تفاوت شدت بین دو گوش تابع جهت یابی تقریبا خطی بود، در حالی که در آزمون تفاوت زمان بین دو گوش از تفاوت 220- تا 220+ میکروثانیه تابع خطی و از 440- تا 880- و 440+ تا 880+ میکروثانیه، به طرف مجانب تمایل می یافت. خطای جهت یابی در آزمون اول در مقایسه با آزمون دوم کمتر بود(p<0/0001) و اثر سن فقط در آزمون دوم مشاهده شد(p=0/001).
با توجه به نتایج، در آزمون تفاوت زمان بین دو گوش، جهت یابی کودکان 11 سال بهتر از سایر کودکان بود و در آزمون تفاوت شدت بین دو گوش تاثیر سن وجود نداشت.