مقایسه کاربرد داروی پویدون یداین و کرم واژینال کلوتریمازول بر عفونت های شایع واژینال

در انسان واژن اندامی است که دارای یک اکوسیستم دینامیک شامل برخی گونه های لاکتوباسیل می باشد. این میکروارگانیسم ها با تولید یک سری مواد بازدارنده مانع رشد پاتوژن های فرصت طلب می شوند. عفونت های باکتریایی، تریکوموناسی و قارچی معمولا در زنانی که تعداد لاکتوباسیل ها کاهش شدیدی یافته است رخ می دهند. کاربرد موضعی داروها می تواند موجب رشد مناسب لاکتوباسیل ها و نتیجتا کاهش عفونت شود. در این تحقیق هدف مقایسه اثرات داروهای پویدون یداین و کرم واژینال کلوتریمازول بر عفونت های شایع واژن می باشد.
نمونه گیری از عفونت های واژنی زنان مراجعه کننده به بیمارستان الزهرای رشت صورت گرفت. پس از ارسال نمونه ها به آزمایشگاه، کشت نمونه ها روی محیط کشت سابرو دکستروز آگار جهت جداسازی قارچ انجام گردید. تست های اختصاصی برای مطالعه کاندیدا آلبیکانس انجام شد. هم چنین رقت های مختلفی از پویدون یداین و کلوتریمازول تهیه و روی نمونه تست گردید.
یافته های پژوهش: نحوه رشد نمونه ها روی محیط کشت نشان داد که کلوتریمازول نسبت به پویدون یداین اثرات به مراتب بهتری دارد.
با توجه به اثرات جانبی و ظاهر ناخوشایند مصرف پویدون یداین، کلوتریمازول برای استفاده علیه عفونت کاندیدایی مناسب تر می باشد.