بررسی ارتباط روابط عاطفی بین والدین و فرزندان بر روی سازگاری تحصیلی دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی همدان

هدف از این تحقیق تعیین روابط عاطفی والدین وفرزندان و تاثیر آن بر سازگاری تحصیلی دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی همدان بود.
یک مطالعه مقطعی بر روی 395 نفر دانشجو ی سال اول که بین 19-17 سال سن داشتند در نیمسال اول 90-1389 انجام شد. نمونه هابصورت در دسترس از دانشکده های مختلف جمع آوری شد. داده ها توسط پرسشنامه ای که شامل اطلاعات دموگرافیک، و مقیاسهای خودکارآمدی، دلبستگی به والدین، نزاعهای والدین، رفتار اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانشجویان بود تکمیل گردید. داده ها با آزمونهای مناسب توصیفی و استباطی آماری با نرم افزار (SPSS (17 تجزیه تحلیل گردید.
میانگین سنی دانشجویان مورد بررسی 18/57 سال با انحراف معیار 0/43 بود. بیشتر دانشجویان دختربودند (70.6%). 72 % در مقطع کارشناسی تحصیل می کردندو 82% از دانشجویان در خوابگاه های دانشجویی و 15% با خانواه خود زندگی می کردند. در خانواده هایی که دلبستگی بین والدین و فرزند زیاد بود و نزاعهای کمتری بین والدین وجود داشت، سازگاری تحصیلی دانشجویان بیشتر بود. همچنین دانشجویانی که مهارتهای اجتماعی بالاتری داشتنداز سازگاری تحصیلی بهتری برخوردار بودند (p<0.01). نتایج این تحقیق نقش کیفیت ارتباطات بین والدین و فرزند را بر سازگاری تحصیلی دانشجویان نشان می دهد. حمایت و درک خانواده نقش بسزایی در حل مشکلات دانشجویان در دانشگاه دارد. از اینرو نقش خانواده باید مورد توجه سیاستگذران آموزش عالی کشور قرار گیرد.