رنگ از منظر قرآن، حدیث و روان شناسی

همه انسان ها با محیط پیرامون خود در ارتباط اند. این ارتباط، گاهی با اندیشیدن، گاهی با لمس کردن، چشیدن، شنیدن، بوییدن و گاهی هم با دیدن است. انسان ها محیط پیرامون خود را رنگی می بینند و این رنگ ها در آنان اثری خواه مثبت و یا منفی بر جای می گذارد. این تاثیرها ممکن است فیزیکی یا روانی باشد که بعد روانی آن مهم تر و آشکارتر است.
علم روان شناسی رنگ ها، علمی نوین و نوپاست که تاثیرهای روانی رنگ ها را بر انسان ها مورد بررسی قرار می دهد. قرآن هم بشر را از این علم بی بهره نگذاشته و طعم این علم را از چهارده قرن قبل به ذائقه اش چشانده است.
در قرآن از رنگ های آبی، زرد، قرمز، سبز، سیاه و سفید یاد شده است و تاثیر آنها بر انسان به طور مستقیم یا غیر مستقیم بیان شده است. رنگ آبی مایه آرامش؛ زرد مایه شادی و روشنایی؛ قرمز، هیجان انگیز، سبز، رنگ تمدد اعصاب، سیاه رنگی دارای کراهت و سفید، رنگی شریف، لطیف، ملیح، پاک و... معرفی شده است که این مقاله به بررسی آنها پرداخته است.