بررسی عوامل بازدارنده توسعه تعاونی های کشاورزی شهرستان دهلران با استفاده از رهیافت نظریه بنیانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل بازدارنده توسعه تعاونی های کشاورزی شهرستان دهلران در استان ایلام انجام شد. رویکرد کلی تحقیق حاضر کیفی است که بهمنظورتحلیلداده هایکیفیازروشنظریه بنیانی بهره گرفته شد. داده ها از طریق انجام مصاحبه انفرادی، بحث گروهی و مشاهده غیرمشارکتی با اعضای تعاونی، مدیران، کشاورزان پیشرو و کارشناسان جهاد کشاورزی جمع آوری و اعتباریافته هایپژوهشازطریقفرایندسه گوشه سازی[1] تایید شد. بر اساس یافته های تحقیق، نبود مدیریت صحیح در تعاونی؛ همکاری و مشارکت نکردن اعضا؛ ناآشنایی و ناآگاهی اعضا با اصول، فلسفه و مفاهیم تعاونی؛ عدم آموزش اعضا و مدیران؛ وجود قوانین ضعیف؛ ضعف بنیه اقتصادی اعضا و نبود نظارت دولت از مهم ترین عوامل بازدارنده توسعه تعاونی های کشاورزی شهرستان دهلران به شمار می آیند. در مجموع، ایجاد الگوی مدیریتی مناسب، آموزش مدیران کارامد، آموزش به کشاورزان و برنامه ریزی مدون و بلندمدت برای انجام فعالیت های تعاونی پیشنهاد می شود.