مطالعه آزمایشگاهی کاهش نفوذپذیری به واسطه پدیده تبخیر در فرآیند ذخیره سازی گاز

کاهش نفوذپذیری سنگ مخزن یکی از مشکلاتی است که در فرآیند تزریق و یا تولید گاز ایجاد میشود. پدیده های زیادی در فرآیند تزریق گاز مخصوصا در فرآیند ذخیره سازی گاز در مخازن وجود دارد که مشکلاتی را می تواند به همراه داشته باشد. در این بررسی پدیده تبخیر آب و تغییرات تزریق پذیری و تولیدپذیری مورد نظر میباشد. به عبارت دیگر پدیده تبخیر در مبحث تزریق گاز به منظور ذخیره سازی توجه قرار گرفته است. نکته قابل توجه در این بین، تقابل دو پارامتر کاهش اشباعیت آب از یک طرف و کاهش نفوذپذیری سنگ مخزن به واسطه تشکیل رسوبات نمک می باشد. کاهش اشباعیت آب، بهبود نفوذپذیری نسبی گاز را به همراه خواهد داشت و تشکیل رسوبات نمک، کاهش نفوذپذیری نسبی گاز را باعث میشود. نتایج نشان میدهد که در نهایت نفوذپذیری سنگهای با تراوایی بالا در پایان فرآیند بهبود یافته و نفوذپذیری سنگ های با تراوایی پایین، کاهش می یابد. بنابراین هرچند در فرآیند تزریق گاز، آسیب دیدگی به دلیل تشکیل رسوب نمک مشاهده میگردد، اما در نهایت میتوان گفت که به دلیل تغییر در ساختار محیط متخلخل برای محیطهای مختلف مخزن، تاثیر یکسانی بر روی شرایط نهایی نداشته و ممکن است نسبت به حالت اولیه افزایش و یا کاهش را به همراه داشته باشد. اندازه کریستالهای نمک نسبت به اندازه حفرات از جمله عواملی است که میتوانند مستقیما در گرفتگی حفرات نقش داشته باشد که این اثر را می توان در تغییرات نفوذپذیری نسبی مشاهده نمود. بنابراین پدیده تبخیر میتواند اثرات متفاوتی از خود به همراه داشته باشد که این اثرات به ساختار حفرات بستگی خواهد داشت، لذا انجام تست های تزریق برای هر محیط و هر شرایط ضروری است.