بررسی برهم کنش آنتی اکسیدانی ترکیب عصاره های چای سبز و رزماری

هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگی های آنتی اکسیدانی و انواع بر هم کنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصاره های چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمون های اندازه گیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد DPPH، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، قدرت احیاء کنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره چای سبز به شکل معنی داری (05/0>P) بهتر از عصاره رزماری عمل نمود و هر دو عصاره نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی BHT موثرتر بودند. عصاره های ترکیبی در این آزمون ها عملکرد متفاوتی از خود نشان دادند؛ به طوریکه در آزمون های مهار رادیکال آزاد DPPH و قدرت احیاء کنندگی اثر سینرژیستی معنی دار (05/0>P) مشاهده شد، اما در آزمون های ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا بر هم کنش آنها از نوع آنتاگونیسم بود؛ گرچه حتی در زمان ایجاد اثر آنتاگونیستی، عصاره ها نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی BHT عملکرد بهتری نشان دادند و بنابراین عصاره های طبیعی را می توان به عنوان جایگزین مناسب برای BHT معرفی نمود.