اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر افسردگی دانشجویان پرستاری و مامایی

بروز افسردگی در میان دانشجویان پرستاری و مامایی شایع است. آموزش مهارت حل مساله نوعی مداخله روان شناختی کوتاه مدت است که می تواند در حل مشکلات روان شناختی استفاده شود. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر کاهش شدت افسردگی دانشجویان پرستاری و مامایی اجرا شده است. مطالعه حاضر یک مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد می باشد. جامعه آماری، کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در نیمسال اول 90-89 در دانشکده های پرستاری و مامایی ارومیه و تبریز بودند. ابتدا مقیاس افسردگی بک در هر دو دانشکده اجرا شد. نمونه پژوهش شامل 92 دانشجو بود که در مقیاس افسردگی نمره 10 و بالاتر کسب کرده بودند و به طور تصادفی به دو گروه مداخله (46 نفر) و شاهد (46 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله در 6 جلسه آموزش مهارت حل مساله دریافت نمود. در پایان در هر دو گروه مقیاس افسردگی بک اجرا شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نمرات مقیاس افسردگی بک در گروه مداخله از 60/18 به 41/13 و در گروه شاهد از 04/15 به 91/15 تغییر یافت. بر این اساس میانگین نمرات افسردگی گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد کاهش معناداری (001/0 p<) داشته است.
با توجه به نتایج مطالعه، آموزش مهارت حل مساله به عنوان یک مداخله روان شناختی کوتاه مدت می تواند به ارتقای سلامت روان دانشجویان کمک کرده و زمینه را برای کسب مهارت های مراقبتی و ارتقای کیفیت مراقبت پرستاری و مامایی فراهم نماید.