تاثیر نگارگری دوره صفویه بر سفالینه های همان دوره

سفالینه های ایران ارتباط بسیار نزدیکی با زندگی مردم داشته و به دلیل تنوع شکل در تمام زمینه های مختلف، کاربرد نامحدودی یافته اند. آنها همچنین ازلحاظ زیبایی شناختی نیز حائز اهمیت هستند و به عنوان سندی فراگیر از هنر دوره های مختلف ایران قلمداد می شوند. ازهمین رو در پژوهش حاضر به مطالعه نقوش آثار سفالی که در دوره صفویه طراحی شده اند، از منظر نگاره های مکتب های تبریز و اصفهان پرداخته شده است. در این تحقیق، محصولات سفالین سده های دهم تا دوازدهم ه.ق. بررسی و ویژگی های بارز نگارگری مکتب های تبریز و اصفهان و تاثیر آنها بر روند طراحی آثار سفالین مطالعه شده است. در ادامه تعدادی از محصولات سفالی بر اساس موضوعات حاکم بر نگارگری دوره صفویه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. بنا بر آنچه بیان شد، پرسش این پژوهش بدین قرار است که تا چه اندازه تحولات موجود در نگارگری دوران صفویه بر سفالینه های آن بازتاب داشته اند. روش تحقیق به کار گرفته شده تطبیقی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات آن منابع کتابخانه ای، وبسایت موزه های جهان و مجموعه های خصوصی است. در نهایت، نتایج حاصل از بررسی ها بیانگر این بود که تغییرات ایجاد شده در هریک از مکتب های نگارگری عصر صفوی، تحولات منحصر به فردی را در طراحی سفالینه های این دوره داشته آنگونه که قلمرو تزئینات آنها را تحت تاثیر قرار داده اند. ضمن اینکه کمالالدین بهزاد و رضا عباسی به عنوان تاثیرگذارترین افراد مکتب نگارگری تبریز و اصفهان و همچنین گسترش روابط ایران با سایر ملل موجب تغییرات تکنیکی و مفهومی در اجرای نقوش آثار سفالین بوده اند.