بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی بر عملکرد دانش آموزان در درس علوم تجربی کلاس چهارم ابتدایی

در این پژوهش تاثیر الگوی تدریس مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی بر عملکرد دانش آموزان و نقش تجربه و مدرک معلمان در این ارتباط مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این اهداف از روش پژوهش شبه آزمایشی بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر معلمان و دانش آموزان پایه چهارم مدارس عادی شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 است. برای انتخاب نمونه، با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، منطقه 5 آموزش و پرورش از میان مناطق شهر تهران انتخاب شد. از بین مدارس ابتدایی این منطقه به صورت تصادفی ابتدا 8 مدرسه و سپس از این 8 مدرسه، چهار مدرسه به عنوان گروه گواه و چهار مدرسه به عنوان گروه آزمایشی انتخاب شد. از مدارس گروه آزمایشی 8 کلاس و از مدارس گروه گواه نیز 8 کلاس به صورت تصادفی در نظر گرفته شد. معلمان گروه آزمایشی، الگوی روش تدریس ساختن گرایی در درس آهن ربای کتاب چهارم ابتدایی در سه جلسه به کار بردند. سپس عملکرد دانش آموزان گروه آزمایشی و گواه از طریق آزمون یکسان مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد بین میانگین نمره های دو گروه آزمایشی و گواه اختلاف معناداری وجود داشته و عملکرد گروه آزمایشی از عملکرد گروه گواه بهتر است. جنسیت دانش آموزان تاثیر معناداری بر میانگین نمرات دو گروه دارد و بین متغیر گروه و جنسیت تعامل معناداری وجود دارد. تجربه معلمان تاثیر معنادار بر میانگین نمرات ندارد و بین متغیر دو گروه و تجربیه معلمان تعامل معناداری وجود دارد. مدرک تحصیلی معلمان نیز تاثیر معناداری بر میانگین نمرات ندارد وبین متغیر گروه و مدرک تحصیلی معلمان تعامل معناداری وجود ندارد.