تحلیل و طراحی تاخیر زمانی بهینه در انفجار سرجنگی

فیوز یکی از مهم ترین عوامل موثر بر احتمال کشندگی سامانه ی سلاح محسوب می شود. نقش اصلی فیوز مشاهده ی هدف در نزدیکی موشک و انفجار سرجنگی با تاخیر مناسب می باشد، به گونه ای که حداکثر خسارت به هدف وارد شود. در این مقاله، مساله ی تاخیر زمانی موردنیاز از لحظه ی آشکارسازی هدف توسط سنسور فیوز تا لحظه ی انفجار سرجنگی در دستگاه اینرسی دوبعدی حل شده است. با در نظر گرفتن مرکز سنسور فیوز به عنوان نقطه ی اینرسی، رابطه ی ساده ای برای تاخیر زمانی حاصل شده که نحوه ی اثرگذاری پارامترهای دخیل در آن به خوبی مشاهده می شود. بدلیل ناتوانی در اندازه گیری تمامی پارامترهای موثر سعی شده است تا با استفاده از پارامترهای محدود تخمینی بهینه از تاخیر زمانی ارائه شود. بدین منظور در ابتدا با توجه به معیار، مقداری مناسب برای زاویه ی مایل فیوز انتخاب می شود. سپس مقدار ثابتی برای تاخیر زمانی ارائه خواهد شد. از آن جا که این مقدار ثابت به ازای تمام سناریوهای ممکن به برخورد ترکش ها به هدف منجر نخواهد شد، در ادامه تاخیر زمانی به صورت تابعی از سرعت نسبی طراحی می شود.