مروری بر جایگاه فلوراید سیستمیک در دندان پزشکی پیشگیری

فلوراید به عنوان یکی از اساسی ترین مواد در دندان پزشکی پیشگیری محسوب می شود. با آن که شیوع پوسیدگی های دندانی با غلظت فلوراید آب آشامیدنی رابطه معکوس دارد، ارتباطی نیز میان غلظت فلوراید آب آشامیدنی و شیوع فلوروزیس دندانی وجود دارد که البته وابسته به دوز فلوراید است. در برخی مطالعات به احتمال ارتباط فلوراید با عوارضی مانند افزایش خطر شکستگی استخوان، کاهش فعالیت تیروئید، وضعیت شبه آرتریت، بلوغ زودرس و احتمال استئوسارکوم اشاره شده است. هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی جایگاه فعلی فلوراید سیستمیک در دندان پزشکی و بررسی مزایا و عوارض جانبی احتمالی آن بود.
شرح مقاله: در این مقاله مروری جستجو در منابعOVID evidence-based Reviews، Pubmed، Google Scholar و SCOPUS که از سال 1985 تا پایان ماه می سال 2013 وجود داشتند و نیز کتب مرجع انجام شد. از بین مقالات حاصل، مقالات مروری و مقالات تحقیقی معتبر که تنها در مورد استفاده سیستمیک از فلوراید، و نیز مزایا و عوارض احتمالی آن بودند، انتخاب گردیدند.

به نظر می رسد با آن که فواید فلوراید در زمینه کنترل پوسیدگی بر هیچ کس پوشیده نیست، عوارض احتمالی ناشی از مصرف غیر صحیح آن به ویژه به صورت سیستمیک نیز باید مد نظر قرار گیرد. فلوریداسیون یا افزودن فلوراید به آب آشامیدنی می تواند عوارضی به دنبال داشته باشد. به نظر می رسد با پیشرفت های اخیر در زمینه روش های جدید کنترل پوسیدگی استفاده سیستمیک از فلوراید در دندان پزشکی پیشگیری بهتر است با دقت بیشتری مورد مطالعه قرار گیرد.