بررسی حضور سوش های انتروپاتوژن و شیگاتوکسیژن اشرشیا کلی در برخی اسب سانان و سگ سانان وحشی و اهلی

هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان سوش های انتروپاتوژنیک و شیگاتوکسیژنیک و سروگروپ 157 O اشرشیا کلی در مدفوع برخی سگ سانان و اسب سانان اهلی و وحشی در برخی نقاط ایران بود. جهت انجام این مطالعه 79 نمونه مدفوع مربوط به 6 گونه مختلف اخذ شد، نمونه ها جهت بررسی استرین های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند به نحوی که فراروانی حضور ژن های stx1، stx2، eae و Ehly توسط توسط multiplex-PCR در تمامی جدایه ها مورد سنجش قرار گرفت، همچنین جدایه های سوربیتول منفی اشرشیا کلی و جدایه های واجد ژن یا ژن های حدت جهت پی بردن به وجود ژن 157 rfb O توسط روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ارزیابی شدند. هیچ یک از جدایه های سوربیتول منفی، شیگاتوکسیژن و انتروپاتوژن متعلق به گروه سرمی 157 Oنبودند. این در حالی بود که 36/6% از حیوانات مورد آزمون واجد سویه های دارای ژن های حدت بوده و 18.9% حیوانات نیز حامل سویه های شیگاتوکسیژنیک واجدstx1 بودند و در هیچ یک از جدایه های مذکور stx2 شناسایی نشد. فراوانی حیوانات حامل سوش های واجد ژن های eae و Ehly نیز به ترتیب 3/78% و 7/22% ارزیابی شد. نتایج مطالعه حاکی از نقش سگ سانان و اسب سانان به عنوان مخازن سویه های اشرشیا کلی شیگاتوکسیژنیک و انتروپاتوژنیک می باشد. از آنجا که این مطالعه بر روی تعداد محدودی از اسب سانان و سگ سانان موجود در برخی نقاط ایران صورت گرفته نتایج آن قابل تعمیم به تمام حیوانات مذکور در ایران نمی باشد. بر اساس اطلاعات در دسترس، این اولین گزارش حضور سویه های انتروپاتوژنیک و شیگاتوکسیژنیک اشرشیاکلی در سگ سانان و اسب سانان وحشی در ایران می باشد.