ارزیابی بیان ژن TLR4 در ریه مصدومان شیمیایی مواجه با گاز خردل

عفونت های تنفسی راجعه از تظاهرات بالینی افراد مبتلا به عوارض دیررس مواجهه با گاز خردل است. مطالعات نشان می دهند که میانجی های التهابی در نمونه های سرم، خلط و لاواژ برونشی- آلوئولی مصدومان شیمیایی تغییر می یابد. با توجه به اهمیت TLR4 در التهاب و پاسخ به عفونت ها، این مطالعه با هدف بررسی میزان بیان ژن TLR4 در بافت ریه مصدومان شیمیایی انجام پذیرفت.
در این مطالعه مورد- شاهدی، نمونه های بلوک پارافینه ریه 28 جانباز شیمیایی مواجه با گاز خردل با عوارض ریوی دیررس (گروه مورد) و 9 نمونه ریه افراد بدون مواجهه با گاز خردل (گروه شاهد) از آرشیو چند بیمارستان در سال های 1391 و 1392 اخذ شد. نمونه های لام تهیه شده از بلوک پارافینه ریه با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین آماده شدند. به منظور بررسی بیان RNA از روش ریل تایم PCR استفاده شد. برای سنجش نسبی بیان ژن ها از روش موسوم به ∆∆CT استفاده شد. مقایسه بین داده ها با آزمون من- ویتنی با استفاده از نرم افزار SPSS 21 انجام شد.
در گروه مورد، 12 بیمار (42/8%) مبتلا به برونشیولیت انسدادی، 8 بیمار (28/6%) مبتلا به برونشیولیت تنفسی و 8 بیمار (28/6%) مبتلا به بیماری دیگر و در مورد گروه شاهد، 4 بیمار (44/4%) مبتلا به برونشیولیت انسدادی، 1 بیمار (11/2%) مبتلا به برونشیولیت تنفسی و 4 بیمار (44/4%) مبتلا به بیماری دیگر تشخیص داده شدند. میانه ∆∆CT گروه مورد 5.28±3.58 سیکل و گروه شاهد 29/3±81/5سیکل بود که اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05).
با توجه به شباهت دو گروه از لحاظ پاتولوژیک، به نظر می رسد که تغییرات مشابهی در بیان این ژن رخ داده است.