بررسی مقاومت دارویی سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در سال 1392

الگوهای مقاومت دارویی در بین پاتوژن های باکتریایی بیمارستانی، در بیمارستان های مختلف یک کشور به صورت گسترده ای می تواند متفاوت باشد. از آنجایی که اسینتوباکتربامانی یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی است، بررسی الگوهای مقاومت دارویی آن ضروری می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان فوق تخصصی و جنرال امام رضا (ع) تبریز در سال 1392 انجام شد.
این مطالعه توصیفی روی 61 نمونه اسینتوباکتربامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در سال 1392در طی 9 ماه صورت گرفت. پس از تائید و تشخیص باکتری با روش های استاندارد باکتری شناسی، میزان حساسیت آنها نسبت به 12 آنتی بیوتیک مختلف، از جمله ایمی پنم، آمیکاسین، سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین و... به روش آنتی بیوگرام (دیسک دیفیوژن) بررسی شد، سپس حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) بر روی ایزوله های اسینتوباکتر بامانی به روش E- test نسبت به سه آنتی بیوتیک بر اساس دستورالعمل استاندارد های(Clinical and Laboratory standards Institute (CLSI تعیین شد.
بیشترین مقاومت به ترتیب در برابر آنتی بیوتیک های سفتریاکسون، سیپروفلوکساسین و سفوتاکسیم 99 درصد مشاهده گردید. درصد مقاومت ایزوله ها به ایمی پنم، آمیکاسین و سیپروفلوکساسین در روش E- test به ترتیب 73/3، 38 و 93/3 3 درصد بود.
در این مطالعه، سویه های اسینتوباکتر بامانی به آنتی بیوتیک های مختلف مقاومت بالایی داشتند. با توجه به اهمیت این باکتری در عفونتهای بیمارستانی، اتخاذ راهکارهای مناسب برای کنترل گسترش این سویه ها و همچنین رژیم درمانی جدید با توجه به MIC ضروری است.