قابلیت ها و کاربردهای روش مواجهه شبه القایی در تحلیل تصادفات

یکی از عمده ترین مشکلات در تحلیل تصادفات تعیین شاخص مواجهه می باشد. مواجهه را می توان شماری از مکان ها و زمان های مستعد برای رخ دادن تصادف دانست. وسیله- کیلومتر پیموده شده، زمان سفر، تعداد سفر و چگالی ترافیک از جمله شاخص های مواجهه شناخته شده هستند. ولی استفاده از این شاخص ها به دلیل کمبود داده همواره امکان پذیر نخواهد بود، به خصوص زمانی که شاخص مواجهه برای گروه خاصی از رانندگان و وسایل نقلیه لازم باشد. به جهت رفع این مشکل، محققان روش های مواجهه غیرمستقیم با تصادفات را پیشنهاد نمودند، که مهمترین این روش ها مواجهه شبه القایی می باشد. مطابق فرض روش مواجهه شبه القایی رانندگان غیرمقصر در تصادفات دووسیله ای با یک راننده مقصر و یک راننده غیرمقصر، نمونه تصادفی از کل رانندگان حاضر در جاده در زمان تصادف هستند. بنابراین شاخص مواجهه برای مشخصات مختلف از رانندگان و وسایل نقلیه را می توان از توزیع رانندگان غیرمقصر به دست آورد. در این مطالعه به بررسی بیشتر این روش، قابلیت، کاربردها و میزان اعتبار نتایج آن پرداخته می شود.