بررسی تاثیر حمایت همتا بر سطح آگاهی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

فقدان آگاهی کافی و عملکرد نامناسب بیماران دیابتی، سبب بروز عوارض وخیم آن می گردد. ارتقاء سطح آگاهی مهم ترین راه کنترل این بیماری است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر حمایت همتا بر سطح آگاهی بیماران دیابتی نوع دو انجام شده است.
در این پژوهش تجربی؛ 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به صورت تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب و به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. برای گروه تجربی 10 جلسه ی حمایتی آموزشی به مدت سه ماه پی در پی توسط افراد همتا برگزار شد. در حالی که گروه کنترل فقط مراقبت معمول را دریافت نمودند. ابزار سنجش سطح آگاهی یک پرسشنامه ی پیش ساخته بود که بعد از تایید روایی به روش اعتبار محتوا و پایایی به روش آزمون مجدد(85/0=r) مورد استفاده قرار گرفت. جمع آوری اطلاعات در شروع مطالعه و 3 ماه بعد از مداخله در هر دو گروه به روش مصاحبه انجام شد. داده ها با آزمون های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل آنالیز گردید.
آزمون کای دو نشان داد که دو گروه تجربی و شاهد از نظر مشخصات دموگرافیک همسان بودند. آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را بین میانگین نمره سطح آگاهی دو گروه قبل از مطالعه نشان نداد (59/0p=)، لیکن بعد از اجرای مداخله تفاوت معناداری ملاحظه شد (001/0(p<. همچنین آزمون تی زوجی افزایش معناداری در سطح آگاهی گروه تجربی بعد از مداخله نشان داد (001/0 P<)، در حالی که همین آزمون تفاوت معناداری را در سطح آگاهی گروه شاهد نشان نداد (07/0=p).
نتایج پژوهش نشان داد که برای تکمیل عملکرد مراقبین بهداشتی رسمی می توان از حمایت همتایان در بطن جامعه، بعنوان یک روش حمایتی – آموزشی تاثیرگذار و مقرون به صرفه، در جهت بهبود سطح آگاهی و رفتارهای خود مدیریتی بیماران استفاده نمود.