بررسی رابطه هوش معنوی و رضایت شغلی با سلامت روان در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

بسیاری از سازمان ها بر اهمیت کارکنان به عنوان مهم ترین دارایی خود تاکید دارند. پیشرفت و توسعه علم روانشناسی در دهه های اخیر به ویژه در حوزه سلامت، معنویت و رضایت مندی شغلی در بین کارکنان سازمانها، نقش مهم و اثربخشی را به دنبال داشته است. سلامت روان افراد در مجموعه های اداری باعث افزایش تمرکز، شادابی و توانایی آنها جهت انجام امور محوله می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی و رضایت شغلی با سلامت روان در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد طراحی گردید.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 364 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1392 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های هوش معنوی، رضایت شغلی و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. داده ها جمع آوری و به کمک نرم افزاری آماری SPSS و بکارگیری آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحیل گردیدند.
نتایج نشان داد بین رضایت شغلی و سلامت روان از لحاظ آماری رابطه معنی دار و ضریب همبستگی مثبت وجود دارد ولی بین هوش معنوی و سلامت روان رابطه معنادار آماری وجود ندارد. نتایج حاکی از تاثیر هوش معنوی بر میزان رضایت شغلی کارکنان بود.
نظر به تاثیر هوش معنوی بر رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد و ارتباط رضایت شغلی با سلامت روان آنها. لذا تلاش همزمان کارکنان و مدیران در افزایش هوش معنوی موجب بهبود سلامت آنها و کارایی سیستم می شود. برگزاری برنامه های آموزشی و توجیهی با هدف ارتقاء معنویت و رضایت شغلی، برگزاری دوره های بازآموزی، ایجاد فضای سالم و ایمن به دور از فشارها و تنش ها، ارائه خدمات رفاهی، تفریحی و ورزشی جهت ارتقاء سلامت روان و رضایت مندی شغلی کارکنان توصیه می گردد.