بررسی ارتباط بین پروتئین اتصال دهنده ی غشای اسپرم و تخمک با میزان موفقیت روش درمانی تزریق درون رحمی اسپرم (IUI)

لقاح در پستانداران، وابسته به اتصال موفق بین غشای پلاسمایی اسپرم و تخمک می باشد. فرایند اتصال گامت ها (لقاح) تا حد زیادی در موش مورد مطالعه قرار گرفته است و نقش 9CD که عضوی از خانواده ی تترااسپانین ها می باشد، در اتصال گامت ها در موش اثبات شده است. 9CD یک پروتئین موجود در غشای داخلی آکروزوم در اسپرم می باشد و فقط مقدار کمی از 9CD در غشای پلاسمایی پوشاننده ی قطعه ی میانی اسپرم بیان می شود. پروتئین های غشای داخلی آکروزوم، نقش مهمی در فرایند لقاح ایفا می کنند. هدف از این مطالعه، به دست آوردن ارتباط بین درصد اسپرم های 9CD مثبت با نتایج درمان به روش تلقیح درون رحمی اسپرم بود.

در مجموع 120 نمونه ی مایع منی به طور تصادفی از زوج های نابارور مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان که تحت درمان به روش IUI (Intrauterine insemination) قرار گرفتند، جمع آوری شد. پارامترهای اسپرمی (تحرک، مورفولوژی، غلظت اسپرمی، شمارش اسپرمی و کشسانی) بر اساس (دستورالعمل) 2010 WHO (2010 World Health Organization) مورد بررسی قرار گرفت. اسپرم ها شسته شد و رنگ آمیزی ایمنی با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال ضد 9CD انجام شد. سپس نمونه ها به وسیله ی تکنیک فلوسیتومتری آنالیز شدند.

9CD تنها در 19 درصد اسپرم های بالغ شناسایی شد. با توجه به نتایج سطح زیر منحنی ROC (Receiver operating characteristic) که برابر 446/0 است، 9CD متغیر پیش بینی کننده ی خوبی برای وضعیت باروری نیست (446/0 = Area، 482/0 = P).

ارتباط معناداری بین بیان پروتئین 9CD در نمونه های اسپرمی و نتایج حاصل از درمان به روش تلقیح درون رحمی اسپرم مشاهده نگردید.